Anna Przemyska (1924-1995) pochodziła z Orawki, ale swoje zawodowe życie związała z Warszawą. Często jednak wracała do najbliższych krewnych – Sabiny i Jana Obyrtaczów. Nie tylko przebywała w ich domu (zwanym willą „Sabina” od imienia jej mamy), ale także dużo spacerowała po wsi i całej Orawie, spotykała się z mieszkańcami, wśród których miała sporo przyjaciół, szanowała górali orawskich, którzy z kolei cenili jej otwartość na drugiego człowieka.

Anna Przemyska była poetką, członkinią Związku Literatów Polskich, autorką piosenek dziecięcych, a w czasie okupacji aktywnie współpracowała z ruchem oporu. Jako członek ZWZ-AK przewoziła przez granicę (i dalej na Węgry) listy, prasę, pieniądze oraz szyfry, uczestniczyła również w przerzucie ludzi podziemia. Działała na trasie noszącej kryptonim „Szkoła” prowadzącej przez jej rodzinne strony, używała wówczas pseudonimów: Anka, Aniczka, Marta. Za jej ofiarną i pełną poświęcenia działalność konspiracyjną w 1944 roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.