Baszta radziecka, zwana też rajcowską, jest jedną z trzech zachowanych do naszych czasów baszt obronnych ze średniowiecznego systemu fortyfikacji miejskich. Pierwsza wzmianka źródłowa o istnieniu w Bieczu murów obronnych jest stosunkowo późna, bo pochodzi dopiero z roku 1399, kiedy to król Władysław Jagiełło wzywał wszystkich mieszczan do naprawy podupadających obwarowań. Nazwa baszty pochodzi od rajców miejskich, którzy byli zobowiązani do jej obrony w czasie zagrożenia z zewnątrz. Obecnie na pięciu poziomach baszty eksponowane jest dawne rzemiosło Biecza i okolic. Ekspozycję wzbogacają warsztaty mistrzowskie, dokumenty i archiwalia rzemieślnicze. Na poziomie rozpoczynającym zwiedzanie tej części ekspozycji prezentowane są narzędzia związane z uprawą i obróbką lnu, tkactwem i krawiectwem, ponadto urządzenia do omielania kasz, prasy do tłoczenia olejów i soków z owoców, brytfanny do smażenia nasion lnu. Na szczególną uwagę zasługuje kompletne oprzyrządowanie związane z przetwarzaniem lnu wraz ze sporych rozmiarów warsztatem tkackim z XVIII/XIX w. Spora kolekcja żelazek do prasowania, na duszę oraz do podgrzewania, kolekcja nożyc kowalskiej roboty oraz płótnianka męska z okolic Biecza reprezentują krawiectwo. Obok drzwi wejściowych stoją drewniane organy wykonane przez chłopa analfabetę z Rzepiennika Strzyżewskiego.