Dom usytuowany w niewielkim ogrodzie zakupiono z funduszów miejskich w 1981 r. od spadkobierców ostatniego właściciela - Tadeusza Urbańczyka. Zaprojektował go i zbudował powiatowy budowniczy - Franciszek Urbańczyk. Budynek pochodzi z końca XIX w. i jest przykładem małomiasteczkowego budownictwa willowego o cechach regionalnych. To dom parterowy z cegły, na podmurówce kamiennej, częściowo podpiwniczony. Dach o konstrukcji drewnianej pokryto dachówką ceramiczną, zakładkową. Elewacja frontowa i boczna posiada bogaty wystrój architektoniczny z drewnianym gankiem w części frontowej. Walory zabytkowe i estetyczne oraz położenie w centralnym punkcie miasta spowodowały, że w porozumieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Katowicach przeprowadzono kapitalny remont i zaadaptowano budynek dla celów muzealnych. Zlikwidowano ściany działowe i drzwi do pomieszczeń na parterze oraz schody wewnętrzne, zachowując drewniane odrzwia i uwidaczniając stare podziały konstrukcyjne, tworząc dwustronnie otwarty ciąg wystawowy, przeznaczony na ekspozycje czasowe. Poddasze przystosowano na pracownie, bibliotekę, archiwum i czytelnię. Zabytkowy obiekt oddano do użytku jesienią 1985 r.