Ekranik, na którym wyhaftowano różnokolorowymi nićmi lirę, batutę oraz wieniec z liści dębowych to osłona tłumiąca zbyt jaskrawe światło lampy. Takie osłony pojawiły się w domach wraz ze stearynowymi świecami wynalezionymi we Francji. Dawały one mocne, białe światło dużo jaśniejsze niż stosowane wcześniej łojówki i świece woskowe o ciemnożółtym płomieniu. Białe światło wydawało się ówczesnym ludziom tak silne, że obawiali się szkodliwości jego blasku dla oczu. I tak właśnie narodziła się umbrelka – maleńki abażur lub ekranik osłaniający płomień. Niekiedy były one zawieszane nad lichtarzami w taki sposób, że pod wpływem światła obracały się odsłaniając coraz to nowy obrazek. Na białe światło stearynowych świec skarżyły się też kobiety uważając je za mniej korzystne dla urody niż ciepłe, żółte światło świec woskowych.