Początki Andrychowa sięgają XIV w., prawa miejskie otrzymał on jednak znacznie później. Pierwsze próby lokacji, które miały miejsce w 1704 r. zakończyły się niepowodzeniem. 24 października 1767 r. król Stanisław August Poniatowski zezwolił właścicielowi majątku andrychowskiego Stanisławowi Ankwiczowi na założenie w tychże dobrach miasta. Duża była w tym zasługa miejscowych tkaczy, którzy uczynili z Andrychowa ważny ośrodek produkcji płótna lnianego. Miasto miało charakter prywatny (do 1848 r.), a jego właściciel zgodnie z przywilejem królewskim posiadał prawo do wytyczenia jego granic, uregulowania kwestii związanych z jego funkcjonowaniem i zorganizowania społeczności miejskiej. Stanisław Ankwicz utworzył miasto na obszarze wydzielonym z części wsi Andrychów. Przez 118 lat istniały zatem obok siebie miasto oraz wieś Andrychów. W XIX w. wraz z rozwojem miasta pojawiła się potrzeba poszerzenia jego granic. Spór o granice obu ośrodków, sprowadzany często do ukradkowego przesuwania słupów granicznych, niejednokrotnie rozstrzygały władze cyrkularne w Wadowicach. Ostatecznie 28 czerwca 1886 r. zwołano posiedzenie Rady Miejskiej, na którym podjęto uchwałę o połączeniu obu ośrodków.