Wieża pochodzi z czasu odbudowy kościoła po pożarze w 1494 roku. Kruchta w jej przyziemiu ma sklepienie krzyżowe na żebrach z cegły. Późnogotycki portal prowadzący do nawy głównej wykonany jest z piaskowca i zamknięty u góry półkolem z herbem Leliwa. Zabytkowe drzwi do nawy są obite blachą o motywie kratownicy z rozetkami. Drugi portal, od zewnętrznej strony wieży, neogotycki, wykonany jest w piaskowcu. Projektował go Julian Zachariewicz, autor przebudowy Katedry i wieży, który ufundował z tej okazji, widoczny w zwieńczeniu, mozaikowy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Drzwi są pamiątką Jubileuszu 1000-lecia Chrześcijaństwa w Polsce, 966-1966 i zdobi je napis: „Sacrum Poloniae Millenium" oraz brązowe figury św. Stanisława i św. Kingi, patronów Polski i diecezji tarnowskiej. Wewnątrz kruchty znajduje się najstarsze w tym kościele epitafium, poświęcone nieznanemu bliżej rzeźbiarzowi krakowskiemu Wojciechowi, zmarłemu bardzo młodo w wieku 26 lat, w roku 1575. Epitafium jest z piaskowca, ma kształt reliefowej tablicy z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania. Znajdują się tu także: marmurowa tablica ku czci inicjatora przebudowy Katedry biskupa Ignacego Łobosa (1900) i pomnik Wincentego Witosa (1874-1945) pochodzącego z pobliskich Wierzchosławic, tamtejszego wójta, znanego działacza ludowego, posła na sejm i dwukrotnego premiera rządu, człowieka wielkiej mądrości i głębokiej wiary.