W ostatniej sali eksponowane są zbiory etnograficzne. Są to relikty pochodzące z XIX jak i XX wieku. Zobaczymy tam wyposażenie izby wiejskiej z Kęt i okolicy.

Odnajdziemy sprzęty domowe oraz eksponaty związane z obróbką i przygotowaniem jedzenia tj. cedzaki, drewniane miarki, faski na masło, naczynia gliniane i kamionkowe oraz oryginalne formy do pieczenia i zdobienia pieczywa.

Swą uwagę warto skupić na naczyniach glinianych pochodzących z lokalnych ośrodków garncarskich. Bardzo ciekawym eksponatem jest min. dzban gliniany zdobiony ornamentami odciskanymi ze stempelków tzn. medalionem z wizerunkiem Matki Boskiej i winietką z napisem „Pamiątka z Kalwaryi”.

Dalej zobaczymy podstawowe narzędzia rolnicze takie jak: pług, brona, sierp, kosa i cep, które stanowiły wyposażenie nawet najuboższego gospodarstwa. Rodziny rzadko mogły sobie pozwolić na bardziej skomplikowane urządzenia, jak np. sieczkarnię prezentowaną na ekspozycji.

Ponieważ Kęty miały charakter rzemieślniczo-rolniczy zaprezentowano w tej sali min. warsztat szewski.

W gablocie prezentowane są stroje kobiece typu laskiego, noszone przez mieszkanki regionu jeszcze w czasach powojennych XX w. Strój ten to tradycyjny ubiór noszony przez miejscową ludność. Kobiecy strój laski składał się z płóciennej półhalki i koszuli, spódnicy z lajbikiem, zapaski oraz wierzchniego okrycia zwanego „jaklą”. Mężatki okrywały głowy chustkami z płótna, wełny lub jedwabiu.

Ruchoma makieta młyna wodnego zwanego „Sewerynówką” zlokalizowanego na Kęckich Górach Południowych jest tu najmłodszym eksponatem w zestawieniu z pozostałymi dziewiętnastowiecznymi eksponatami służącymi do obróbki ziaren.