Bocheńska kopalnia ma swojego niezwykłego opiekuna, dobrego ducha ….

Cały czas jesteśmy pod czujnym i troskliwym okiem Skarbnika, strażnika i opiekuna bocheńskiej kopalni.

Skarbnik może pojawiać się w każdym miejscu i o każdej porze. Zasięg jego mocy kończy się w szybie na granicy światła słonecznego.

Przestrzega on górników i turystów przed nadchodzącym niebezpieczeństwem, pomaga w pracy i bezpiecznym wędrowaniu.

Gdy pojawia się w wybranych miejscach kopalni górnicy słyszą kołatanie, pukanie np. w szybie, spadanie drobnych odłamków skalnych. Dawniej tak Skarbnik ostrzegał górników przed grożącymi niebezpieczeństwami, udzielał im pomocy w zamian oczekiwał jedynie ,że górnik któremu uratował życie odwdzięczy się kiedyś tym samym wobec innego człowieka. Skarbnik nie rozdawał i nie rozdaje pieniędzy, chociaż zdarzało  się, że za dobrą prace nagradzał górników złotem, lub kolejnymi złożami pięknej, czystej soli.

Pomagał wszystkim górnikom, którym np. zabrakło wody, oliwy w lampie, siły przy pracy bądź zagubionym w labiryncie solnych chodników.

Górnicy, którzy nie przestrzegali i nie przestrzegają zasad obowiązujących podczas pracy w kopalni: gwiżdżą, przeklinają, leniuchują, śpią, nie pomagają kolegom, są nieuczciwi, nie okazują szacunku przełożonym, źle traktują zwierzęta, narażają się na gniew Skarbnika.

Takich górników Skarbnik pozostawiał w kopalni na długoletnią zwodniczą tułaczkę po kopalni, która mogła trwać nawet 100 lat.

 Przestrzeganie zasad w kopalni było i jest bardzo ważne. Dzięki nim wszyscy mogli czuć się bezpiecznie. Łamanie reguł wiązało się z narażeniem siebie i swoich kolegów na niebezpieczeństwo, strach górników przed Skarbnikiem był najskuteczniejszym czynnikiem wprowadzającym ład i porządek w kopalni. Poczucie obecności Skarbnika było i jest w kopalni bardzo ważne. Dzięki temu wszyscy możemy czuć się bezpiecznie.

Pamiętajcie, jesteście w królestwie Skarbnika, rozglądajmy się , może zobaczymy gdzieś chociaż cień przechodzącego opiekuna ;)…