Firma wykonywała księgi pamiątkowe, oprawy dyplomów, tek adresowych, oprawy reprezentacyjne i bibliofilskie dla osób prywatnych: Józefa Piłsudskiego (1867–1935), Ignacego Mościckiego (1867–1946), Edwarda Rydza-Śmigłego (1886–1941) oraz instytucji w kraju i za granicą, m.in. dla Sejmu RP, zamku wawelskiego czy biblioteki watykańskiej. Na początku lat 30. XX wieku kryzys gospodarczy odbił się również na kondycji finansowej zakładu, spadło zapotrzebowanie na drogie i luksusowe oprawy. Wiele projektów opraw wykonywała wówczas córka Roberta, Zofia Jahodzianka (1901–1976), pracująca w zakładzie od 1935 roku, absolwentka Szkoły Zdobniczej i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. W 1937 roku zorganizowano w Krakowie uroczystości poświęcone 50-leciu pracy zawodowej Roberta Jahody. W czasie drugiej wojny światowej zakład nie zaprzestał działalności, pracując na potrzeby zarządu miasta i wykonując bieżące oprawy książek, brulionów, zeszytów. Zatrudniano w nim wielu Polaków, którzy chronili się przed wywiezieniem na przymusowe roboty do Niemiec. Po wojnie w zakładzie wykonywano oprawy książek handlowych, planów, kartotek, map i paszportów. Robert Jahoda zmarł w 1947 roku i został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim. Po jego śmierci nastąpił podział firmy pomiędzy córkę Zofię Jahodę-Broniewską, która przejęła dział galanterii artystyczno-introligatorskiej oraz Roberta Jahodę-Żółtowskiego (1891–1976), który przejął dział artystycznej oprawy książek. W 1950 roku zakład upaństwowiono, a cztery lata później utworzono z połączenia trzech krakowskich pracowni introligatorskich Spółdzielnię Przemysłu Artystycznego „STARODRUK”, która przejęła na swoje potrzeby lokal wraz z wyposażeniem przy ul. Gołębiej 4.