Mistrz introligatorski Robert Jahoda urodził się w 1862 roku w Bochni, tam ukończył dwie klasy Szkoły Realnej. W 1874 roku rodzina Jahodów przeniosła się do Krakowa, gdzie Robert kontynuował naukę w Gimnazjum Nowodworskiego, w którym ukończył 3 i 4 klasę. Z powodu trudnej sytuacji materialnej spowodowanej chorobą ojca i wysokimi kosztami ponoszonymi na kształcenie brata Karola, Robert przerwał naukę i rozpoczął praktykę zawodową w zakładzie introligatorskim Filipa Kwisa w Krakowie przy ul. Floriańskiej. Po zdaniu egzaminu czeladniczego młody Robert pojechał do Wiednia, gdzie rozpoczął pracę w niewielkiej pracowni Andreasa Hubera, na Magdalenenstrasse 21. Po powrocie i śmierci ojca wyjechał w 1881 roku do Tarnowa. Pracował tam w warsztacie introligatorskim oraz uczęszczał do Szkoły Przemysłowo-Handlowej. Praktykę ukończył w 1883 roku. Następnie pojechał do Lwowa. Początkowo został przyjęty na praktykę przez Wincentego Kuczabińskiego, a potem do niewielkiej pracowni prowadzonej przez Ludwika Wierzbickiego. Od 1887 roku na stałe związał się zawodowo z Krakowem. Do roku 1912, kiedy to zakupił na własność kamienicę przy ul. Gołębiej 4, przenosił swój warsztat kilkakrotnie, lokując go kolejno w Rynku Głównym 37, na rogu ul. Wiślnej i Rynku, a później przy ulicy Brackiej. Zakład prowadził Jahoda nieprzerwanie przez 60 lat, aż do śmierci w roku 1947. Wykształcił w nim dziesiątki młodych ludzi, których uczył zawodu introligatora. Część z nich po zadaniu egzaminów mistrzowskich powracała potem do jego pracowni, a niektórzy otwierali własne zakłady. W kamienicy na Gołębiej firma działała nieprzerwanie aż do jej upaństwowienia w 1950 roku.