Kamienica Hipolitów swą nazwę zawdzięcza pochodzącej z Włoch kupieckiej rodzinie Hippolitów, którzy byli jej właścicielami w XVII w. Budynek ma XIV–wieczną metrykę, reprezentuje typ tzw. kamienicy krakowskiej. Kamienica została zbudowana, w przeciwieństwie do większości przyrynkowych domów, na stosunkowo szerokiej i płytkiej działce. Kiedyś  jej fasadę pokrywało sgrafitto tworzące kontrastowy, dwubarwny wzór na tynku. Do dzisiaj zachowały się oryginalne elementy wyposażenia: kamienne portale z końca XIV wieku, stiukowe barokowe sklepienie Baltazara Fontany, polichromowane stropy, intarsjowane drzwi, fryzy podstropowe, piękne XIX-wieczne piece czy drewniane XVII wieczne ganki obiegające oficynę. Oddział Muzeum Krakowa w Kamienicy Hipolitów został otwarty w 2003 r. Urządzono w nim stałą ekspozycję, która pokazuje jak kiedyś mieszkano, w jakich warunkach żyli nasi antenaci. Można zobaczyć wnętrza od XVII do XIX w. Kamienica Hipolitów wraz z całym krakowskim kompleksem urbanistycznym w 1978 r. została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.