Muzyka rozbrzmiewała przede wszystkim w czasie odświętnym – do tańca i przy obrzędach. Najlepiej jeśli była głośna. W kapeli najlepiej sprawdzały się skrzypce, bębenki, basy, cymbały i dudy – niegdyś najpopularniejszy instrument dęty na terenie Polski, w XIX wieku spotykany już tylko w Wielkopolsce i regionie Karpat. Instrumenty najczęściej wykonane były samodzielnie przez muzyków lub przez wiejskich rzemieślników (właśnie takie można tu zobaczyć, jedyny wyjątek to harmonia). Zbudowane są z materii, którą twórcy mogli pozyskać w swoim najbliższym otoczeniu. To przede wszystkim drewno i części zwierząt: skóry, rogi, jelita, pęcherze, włosie.