Gorset przejęty z ubiorów mieszczańskich i szlacheckich okresu renesansu, najczęściej noszony był przez panny i młode mężatki. Jego krój podkreślał wcięcie w talii, część od pasa w dół kształtowana była przez suto ułożone fałdki lub kaletki (wypustki w różnym kształcie). W brzegi gorsetów wszywano niekiedy nawiązujące do stylowej mody fiszbiny i druty. Zdobienie gorsetów, podobnie jak innych części stroju, rozrosło się i zróżnicowało w XX wieku. Najstarszym rodzajem ozdób są zdobienia wzdłuż szwów i obrzeży, prawdopodobnie wynikające z troski o te najbardziej narażone na zniszczenie części ubrania. Naszycia, wypustki i lamówki, wykonywane były przy pomocy sznurków i tasiemek. Z czasem dostępność pasmanterii fabrycznej pozwoliła popuścić wodze zdobniczej fantazji. Coraz bogatsze stawały się też hafty.