W pomieszczeniu tym przed wiekami znajdowało się laboratorium alchemiczne, tak zwana kuchnia aptekarska czyli zaplecze, gdzie zajmowano się produkcją leków oraz innych artykułów nabywanych w dawnych czasach w aptekach. Salka wyposażona była w niewielkie palenisko, nad którym umieszczano kociołek. Alchemia, czyli sztuka przeistaczania metali wywodzi się ze średniowiecza. Jak pisał Zygmunt Gloger w Encyklopedii Staropolskiej „Alchemia to wyraz złożony z przedimka arabskiego al i wyrazu greckiego chymeia, chemeia. Chymeia po grecku oznacza mieszaninę i dlatego alchemia jest nazwą dawnej chemii, to jest nauki średniowiecznej, której celem było wynalezienie sztuki przemiany kruszców nieszlachetnych w szlachetne, a przede wszystkim sztuki robienia złota. Żadnej umiejętności nie poświęcali się ludzie w wiekach średnich z taką gorliwością, żadna nie była powodem tylu badań, szperań i sporów, ile alchemia. A choć nie wynaleźli tego, czego wynaleźć nie mogli, to jednak chemia winna swój początek alchemikom i wiele odkryć metalurgicznych również im zawdzięczano. W średniowieczu uważano, że lek trudno dostępny i wykonany z drogich zamorskich składników, owiany nutką tajemniczości dawał lepszy efekt i był zażywany, pomimo nieraz ohydnego smaku i wygórowanej ceny.