Helena Malarewicz Krajewska urodzona w Bieczu w roku 1910 tworzyła w dziedzinie malarstwa sztalugowego, grafiki, ilustracji książkowej i plakatu. Ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz studium pedagogiczne. Jest również autorką tomiku poezji dla dzieci Paki – Pataki. Związana z lewicowymi środowiskami komunizującymi należała wraz z mężem Juliuszem Krajewskim do Klubu Artystów "Czapka Frygijska", uprawiających sztukę realistyczną. Odbyła wiele artystycznych podróży zagranicznych, a podczas pobytu we Francji konsultowała swoje prace z Picassem. W baszcie kowalskiej znalazły się prace artystki z okresu wpływów kubistycznych: Czarna Ala, Martwa natura kuchenna, Dziewczynka z fuksją, Dziewczynka z płowym kotem. Po II wojnie światowej, po wdrożeniu w 1949 r. doktryny realizmu socjalistycznego zaczęła malować obrazy w tym duchu: Tytoniarka, Przekazywanie doświadczeń, Huta Pokój – stolarnia, Budowa Azotów w Puławach. W 1989 r. Helena i Juliusz Krajewski przekazali w darze do bieckiego muzeum znaczną część swoich prac: 200 płócien i kilkaset prac graficznych.