Rysunki ołówkiem nie są skończonymi obrazkami, tylko szkicami przygotowanymi w celu pomalowania. Nikifor wykonywał rysunki ołówkowe w różnych miejscach i okolicznościach, także  w trakcie licznych podróży pociągami, kiedy nie mógł malować. Rysunki te wskazują jednak na wielki talent do rysowania jaki Nikifor posiadał. Nikifor rysował kredkami głównie pod koniec życia, gdy coraz częściej przebywał w szpitalach i w sanatoriach lecząc gruźlicę. Na salach szpitalnych nie pozwalano mu malować farbami. Artysta nie mógł spędzać kolejnych dni nie tworząc obrazków, więc rysował kredkami. W tej sali można także zobaczyć dwa niezwykłe dzieła Nikifora, jakimi są modlitewnik i szkicownik artysty. Modlitewnik Nikifora jest dziełem unikalnym. Jest jego książką do nabożeństwa. Młody Nikifor, nie mając pieniędzy na zakup prawdziwej książki do modlitwy, sam ją sobie narysował. Chciał uczestniczyć w nabożeństwach na takich samych zasadach jak inni ludzie, nie chciał czuć się gorszym od tych, którzy przychodzili do cerkwi ze swoimi książkami. Modlitewnik liczy 86 stron. Treść rysunków to głównie sceny biblijne z udziałem tłumów ludzi i postaci świętych. Modlitewnik powstał najprawdopodobniej w latach 20. XX w. Szkicownik Nikifora wykonany w latach 20. XX w. (prezentowany w reprodukcji) zawiera wykonane ołówkiem szkice cerkwi z terenu sądeckiej Łemkowszczyzny. Można rozpoznać konkretne świątynie w takich miejscowościach jak: Łabowa, Tylicz, Mochnaczka, Jastrzębik, Żegiestów, Wojkowa, Powroźnik, Złockie. Rysunki opatrzone są podpisami. Pomimo że nazwy miejscowości są zapisane z błędami literowymi, szkice wiernie odtwarzają architekturę konkretnych obiektów w tych miejscowościach i można je łatwo rozpoznać. Karty szkicownika zarysowane dwustronnie, są ewidentnymi rysunkami studyjnymi. Szkicownik jest dowodem na to, że Nikifor w młodości świadomie doskonalił swój warsztat artystyczny ćwicząc umiejętności rysowania w plenerze. Ta część ekspozycji wyposażona została ponadto w interaktywne ekrany dotykowe, za pomocą których zwiedzający mogą indywidualnie zapoznać się z wieloma materiałami archiwalnymi dotyczącymi Nikifora, a także poznać całą zawartość Modlitewnika i Szkicownika. Fotogramy na korytarzu łączącym dwa skrzydła obiektu wykonane zostały przez Mariana Włosińskiego w latach 60. XX w. M. Włosiński - opiekun prawny i przyjaciel Nikifora, sam był malarzem i fotografem. Przez szereg lat spotykał się z Nikiforem prawie codziennie, odbyli razem wiele wycieczek i podróż do Bułgarii w 1963 r. Wykonał niezwykle cenną, liczącą kilkaset zdjęć fotograficzną dokumentację z ostatnich dziesięciu lat życia artysty. Warto zwłaszcza zwrócić uwagę na zdjęcie Nikifora w rozmowie z Teofilem Ociepką. Ociepka przebywając na kuracji w Krynicy odwiedził Nikifora, o którym wiele słyszał. Zdjęcie przedstawia historyczne spotkanie dwóch najsłynniejszych polskich malarzy naiwnych.