Stosunki polsko-japońskie rozwijały się wielorako, niezależnie od zmian politycznych i ekonomicznych, wojen i okresu zimnej wojny. Jak wszelkie kontakty międzypaństwowe, realizowały się na drodze oficjalnej, poprzez wymianę dyplomatów i wizyty polityków, a w wypadku Japonii przedstawicieli dworu cesarskiego. Tworzą je także relacje w zakresie ekonomii czy wojskowości, wymiana doświadczeń dotyczących działalności społecznej, a dziś także kontakty biznesowe i naukowe. Przede wszystkim jednak buduje je współpraca na polu kultury – można wręcz mówić o wzajemnej fascynacji Polaków i Japończyków kulturą i sztuką obu krajów. Otwarcie w 1994 roku Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha przyczyniło się do wzmożenia i pogłębienia tych relacji. W tym roku Muzeum świętuje jubileusz 25-lecia. To jedna czwarta historii naszych stuletnich kontaktów. O wyjątkowości stosunków polsko-japońskich decydują relacje między ludźmi. Sto lat wzajemnych kontaktów to szereg niezwykłych – i nie ma w tym żadnej przesady ‒ filmowych i literackich opowieści o ludziach. To oni, konkretne postaci i osobowości, tworzą te historie.