Jednonawowy drewniany kościół św. Piotra i Pawła, z zewnątrz szalowany pionowo deskami, zbudowany został w 1739 r. W drugiej połowie XVIII w. do nawy od zachodu dobudowano wieżę, która przykryta jest baniastym hełmem z latarnią zwieńczoną makowiczką i kutym krzyżem. Prezbiterium i nawę otaczają soboty, czyli niskie podcienia wsparte na słupach. Po stronie północnej prezbiterium znajduje się zakrystia z kruchtą. Polichromia ścian ma charakter figuralno-ornamentalny, natomiast strop dodatkowo posiada elementy patronowe. Polichromia została wykonana wg projektu Marii Ritter. Na przedpiersiu chóru zachowała się rokokowa polichromia z drugiej połowy XVIII w. przedstawiająca postacie heroldów anielskich oraz architektoniczne motywy świątyń sądeckich. Na chórze znajdują się organy z pocz. XX w. Pod chórem stoją dwa wyjątkowo interesujące konfesjonały rokokowe z malowidłami o tematyce spowiedzi, w których dominującą postacią jest św. Jan Nepomucen, patron spowiedników. W kościele znajduje się pięć ołtarzy. Późnobarokowy ołtarz główny ma w części centralnej Grupę Ukrzyżowania, po bokach malowidła ze scenami z życia patronów kościoła. Ołtarze boczne przy tęczy również są barokowe. W lewym znajduje się przedstawienie Niepokalanego Poczęcia Matki Boskiej. W prawym, w polu głównym znajduje się obraz św. Józefa Oblubieńca z Dzieciątkiem. Po bokach stoją rzeźby świętych Antoniego i Stanisława Biskupa. Przy ścianach nawy znajdują się dwa ołtarze boczne. W ołtarzu prawym znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Matkę Boską Różańcową w adoracji świętych Dominika i Katarzyny Sieneńskiej. Po lewej znajduje się ołtarz z przedstawieniem św. Sebastiana. Wyposażenie świątyni uzupełniają: kamienna chrzcielnica z drewnianą rzeźbioną nakrywą z wyobrażeniem Chrztu Chrystusa, dwie kamienne kropielnice, eklektyczna ława kolatorska, cechowo-ludowe obrazy olejne na płótnie z końca XVIII w. pochodzące z kościoła w Tyliczu przedstawiające Drogę Krzyżową.

Film o Chrystusie na osiołku