Wiatrak wybudowany został w 1948 roku i był czynny do ok. 1985 roku. Obiekt reprezentuje typ koźlaka. Korpus obiektu ustawiony jest na metalowym nieruchomym słupie, w środkowej części obudowanym drewnem. Pozwalało to na obracanie całej obudowy wraz z mechanizmem, dostosowując jej położenie do aktualnego kierunku wiatru. Na ścianie frontowej znajduje się koło wietrzne z ośmioma drewnianymi łopatami, związane za pomocą metalowej przekładni z mechanizmem wewnętrznym, który służył głównie do napędzania żaren. Przez pewien czas do poziomego mechanizmu obrotowego podpięte było za pomocą pasa urządzenie wytwarzające prąd elektryczny. Ściany budynku są drewniane, oszalowane od zewnątrz deskami i listwami.