Zagroda pochodzi z 1869 r., jest jednobudynkowa i bardzo mała. W rzucie poziomym tworzy kształt litery „L”. W jednym jej ramieniu znajduje się część mieszkalno-inwentarska, w drugim część gospodarcza. Z kuchni dym wydostaje się przez otwór w ścianie do zainstalowanego w sieni prymitywnego komina z desek. We wnętrzu znajduje się mieszkanie tkacza wiejskiego. Tkactwo było na góralszczyźnie jednym z najbardziej rozpowszechnionych zajęć pozarolniczych. Na tym terenie było zajęciem męskim, bywało jednak, że przy warsztacie pracowały kobiety. Tkano różnej grubości płótno ze lnu (czasami z dodatkiem konopi) przeznaczone na koszule i inne części ubioru oraz na płachty i worki. Wyrabiano też tkaninę z wełny owczej, po sfilcowaniu jej w foluszu otrzymywano sukno na portki czy derki. W izbie stoi warsztat z nawiniętą osnową i wszystkie narzędzia potrzebne przy tkaniu. Przed budynkiem znajduje się ogródek, a w nim na drewnianym słupie kapliczka zwieńczona trzema wieżyczkami z krzyżami, charakterystyczna dla doliny Kamienicy Gorczańskiej.