Piano nobile to kondygnacja mieszcząca komnaty reprezentacyjne, sale wyższe, lepiej doświetlone, z których roztaczał się widok na rozległe ogrody. Wystrój większości z tych pomieszczeń tworzyły marmurowe portale, dębowa posadzka oraz bogato dekorowane stropy. Na ścianach wieszano portrety, gobeliny i kurdybany, a ciepła dostarczały ustawione na postumentach zdobione bogatą dekoracją piece kaflowe oraz kominki. Zachowany inwentarz ruchomości sporządzony w 1661 r. (po potopie szwedzkim) świadczy, że ściany zdobiło kilkanaście portretów samego Stanisława i członków najbliższej rodziny, jak również portrety polskich monarchów.