Proszę spojrzeć w górę – polichromowany strop z modrzewiu zachował się z czasów budowy kamienicy i stanowi dopełnienie przestrzeni, w której króluje szeroko pojęte zdobnictwo. Od mebli w stylu biedermeier, portretów i scen rodzajowych zdobiących ściany, przez kolekcję kominkowych zegarów, aż po… „bibeloty”. Przedmioty codziennego użytku opowiadają historię dekoracji począwszy od XVII wieku, aż do końca XIX stulecia. W gablotach można dostrzec srebrne tace, fajki i porcelanowe garnitury do kawy, każdy z elementów jest wykonany z najwyższą starannością i dbałością o detale. Przyglądając się sekretarom i wyposażeniu dawnego biurka, zauważyć można wiele technik zdobniczych – intrarsję (łączenie kilku gatunków drewna), inkrustację (wypełnianie masą perłową i kamieniami szlachetnymi), czy grawerowanie.

Fajansowe naczynia, kryształy i wyroby ze szkła kontrastują z bronią białą, paradnym mundurem i szlacheckim żupanem. Warto zwrócić uwagę na XIX-wieczną karabelę z frazą Boże zbaw Polskę, która należała do generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego, adiutanta Józefa Piłsudskiego.