W Skansenie Taboru Kolejowego w Chabówce został zachowany wyciąg węglowy systemu Teudtloff’a. Jest to tzw. wyciąg klatkowy. Służył on do uzupełniania zapasu węgla w parowozach. Jego praca polegała na transporcie wózków wyładowanych ok 500 kg węgla. Transport odbywał się naprzemiennie za pomocą dwóch wózków. Jeden pełny węgla wózek był wyciągany za pomocą prowadnic do góry linami, podczas gdy równocześnie drugi opróżniony z węgla wózek zjeżdżał na dół. Wózki były ładowane węglem ręcznie lub grawitacyjnie, czyli węgiel był zgromadzony w zasobnikach usytuowanych ponad poziomem ziemi (ponad górną krawędzią wózków) i był do nich zsypywany. Następnie wypełnione usypanym węglem wózki były ręcznie pchane do wyciągu węglowego po wąskotorowych szynach. Warto zwrócić uwagę na koła obrotowe, na których wózki były obracane w celu skierowania ich do komory załadunkowej na dole wyciągu węglowego. Następnie wózek był transportowany w wyciągu do góry, gdzie na samym końcu ulegał przechyleniu do przodu i węgiel był wysypywany na regulowaną do wysokości parowozu półkę zsypową. Aby nawęglić do pełna parowóz konieczne było wyładowanie ok. 15 wózków.