Karczma suska obecnie znana jako Karczma „Rzym” istniała w obecnym miejscu już około roku 1719. Jako Karczma „wjezdna pańska” wymieniona jest również w „Inwentarzu” z 1775 roku. Jest czołowym dziełem dawnego budownictwa małomiasteczkowego, nawiązującego bezpośrednio do tradycji góralskiego budownictwa ludowego. Jest to budowla zrębowa nakryta czterospadowym dachem gontowym z charakterystyczną kalenicą. Zwraca uwagę swym symetrycznym, starannie skomponowanym rzutem i równie starannie opracowaną podcieniową elewacją frontową. Arkadowe podcienia, charakterystyczny element polskiej karczmy, zostały opracowane z wielką starannością. Od innych tego typu obiektów, karczma „Rzym” różni się brakiem pomieszczeń gospodarczych w tym stajni dla koni. Obecny wygląd karczma uzyskała w wyniku prac konserwatorskich przeprowadzonych w latach 1963-64.