Sień posiada wystrój myśliwski, typowy dla polskich dworów. Pomiędzy trofeami myśliwskimi wisi zegar z motywami łowieckimi, z II połowy XIX wieku, a przy kominku stoi fotel z poroży jeleni.

Salon to pomieszczenie, które znajdowało się w każdym dworze przeznaczone było do przyjmowania gości. Na ekspozycji można zobaczyć meble pochodzące z I połowy XIX wieku: sofę, owalne stoły, krzesła i fotele. Pomiędzy oknami ustawiono wysokie lustro, a na komodzie pod nim srebrny świecznik i wazę. Bardzo kosztownym meblem była sekretera, która posiadała wiele szuflad oraz skarbczyk, który strzegł niejednej tajemnicy. Na ścianach portrety przedstawiające właściciela dworu w XIX wieku Kazimierza Bzowskiego w mundurze oraz jego syna, Bogusława.

Pokój pani urządzony został meblami z II połowy XIX wieku. Na co dzień był schronieniem dla pani domu, ale gdy przychodzili goście stawał się miejscem spotkań w damskim gronie. O zamożności domu świadczyła oszklona szafka, w której trzymano bardzo cenną porcelanę i szkło oraz wyroby sztuki japońskiej - z kości słoniowej. Obok szafki ustawiony jest stolik na przybory do robótek ręcznych. Na stoliku pod ścianą stoi samowar, który służył do parzenia herbaty, a leżąca obok miotełka z szufelką - do zmiatania okruchów ze stołu.

W dworze razem z właścicielami mieszkała również ciotka zwana rezydentką, czyli osoba samotna, która dotrzymywała towarzystwa pani domu. Często opiekowała się spiżarnią, pilnowała pracy służby dworskiej i pomagała przy wychowywaniu małych dzieci. Wyposażenie tego małego pokoju pochodzi z różnych okresów. Nad łóżkiem wisi obraz Matki Bożej Częstochowskiej, a obok widzimy klęcznik do modlitwy i dzwonek, którym wołano służbę. W oszklonej szafie znajdują się porcelanowe figurki, filiżanki i talerzyki. Na komodzie stoi domowy ołtarzyk: drewniany, rzeźbiony krzyż oraz metalowe lichtarzyki na świeczki.

Obok sypialnia, w której znajdują się meble w różnych stylach. Pokój pełnił również funkcję łazienki. Oprócz łóżka i szafy na bieliznę, umieszczono tu również szafkę z dzbanem i porcelanową misą do kąpieli. Wszystko to osłonięte haftowanym parawanem, za którym stał także nocny fotel pełniący rolę toalety - w czasach, kiedy nie było kanalizacji.

Gabinet pana służył do pracy i spotkań wyłącznie w męskim gronie. Po lewej stronie szafa na książki przypomina o dużym księgozbiorze rodziny Bzowskich. Na biurku stoi zestaw do pisania i przycisk do papieru z popiersiem Napoleona. Pomiędzy oknami wisi portret Kazimierza Janoty Bzowskiego, ostatniego właściciela dworu. Pod nim mały stoliczek na przybory palacza i miłośnika fajek. Dalej pod ścianą stoi duży zegar z początku XX wieku. W gabinecie znajdują się także pokryte skórą kanapa i fotele z okresu międzywojennego Nad nimi, na ścianie wisi ozdobna tkanina, do której przypięto metalową plakietkę, tzw. ryngraf z orłem w koronie i Matką Bożą. Przy drzwiach powieszono barometr i kropielniczkę na święconą wodę. Obok pieca prezentowane są zdjęcia dawnych właścicieli dworu. Po prawej stronie stolik do gry w karty oraz szafa, w której przechowywano kolekcje starych monet i map.