Kościół  drewniany, rzymsko-katolicki z Ryczowa Podwyższenia Krzyża Świętego został zbudowany przez zakon Cystersów w 1623 roku. Posiada oryginalne wyposażenie wnętrza pozyskane wraz z obiektem. Kościół jest drewniany o konstrukcji zrębowej, z zewnątrz szalowany pionowymi deskami. Bryła kościoła składa się z dwóch części: ze starszej nawy o trójbocznie zamkniętym prezbiterium oraz z wieży nakrytej baniastym hełmem, która została dobudowana w XVIII wieku. Jej dolna kondygnacja służy jako przedsionek świątyni, do której prowadzą drzwi z dekoracyjnym nadprożem o wykroju w ,, ośli grzbiet’’. We wnętrzu trzy ołtarze, które pochodzą z okresu obejmującego od XVI do XIX wieku. W prezbiterium ołtarz główny, o barokowym wystroju z obrazem „Podwyższenie Krzyża Świętego”. Po obu stronach dwie ławy kolatorskie stojące przy ścianach. Przy wejściu do zakrystii zawieszona ambona, a po drugiej stronie stoi drewniana, rzeźbiona chrzcielnica z przełomu XVI/XVII wieku. Prezbiterium od nawy oddziela belka tęczowa, na której znajdują się trzy rzeźby: Chrystus na krzyżu, Matka Boża i św. Jan. W nawie dwa ołtarze boczne. Z lewej strony znajduje się późnorenesansowy ołtarz z kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Z prawej zaś barokowy ołtarz z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ściany zdobią XVIII-wieczne malowidła odkryte podczas prac konserwatorskich po przeniesieniu kościoła do skansenu. Przedstawiają cztery postaci biskupów: po lewej stronie św. Mikołaja i św. Marcina, a po prawej św. Stanisława i św. Wojciecha. Dodatkowo na suficie umieszczono 12 okrągłych obrazów przedstawiających apostołów. W kościółku odprawiane są okolicznościowe nabożeństwa towarzyszące ceremoniom ślubnym i tradycyjnym obrzędom.