Swoją lokalizację na wzgórzu, oblanym niegdyś ze wszystkich stron wodą, zamek zawdzięcza starej tradycji osadniczej. Już w połowie XIII wieku wznosił się tutaj obronny drewniany gródek. Po przejściu mostu stajemy przed sędziwymi murami zamku założonego na rzucie niemal regularnego czworoboku, obejmującego cztery ceglane budynki skupione wokół wewnętrznego dziedzińca, osadzone na kamiennym podmurowaniu, nakryte oddzielnymi czterospadowymi dachami. Do dziś przetrwał niewiele zmieniony od czasów powstania - w latach 1470-1480 - zachowując pierwotną strukturę murów, dawny układ wnętrz i efektowną kamieniarkę architektoniczną. Zamek zawdzięcza swoje powstanie Jakubowi Dębińskiemu herbu Odrowąż, wybitnej osobistości politycznej tamtych czasów, kasztelanowi krakowskiemu, znakomitemu prawnikowi, dyplomacie, humaniście, chlubiącemu się zażyłością z Wawrzyńcem Medyceuszem, mecenasem artystów włoskiego renesansu. Na przestrzeni wieków zamek był w posiadaniu rodów magnackich i szlacheckich. Mieszczące się w zamku muzeum zabytkowych wnętrz – Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie, którego zasadniczą częścią ekspozycji stanowi kolekcja książąt Sanguszków, stale powiększa swoje zbiory. Sporą jej część stanowią dary i przekazy depozytowe - zarówno osób prywatnych jak i instytucji.