Wyposażenie czarnej izby jest podobne jak w dworze Moniaków, tylko izba jest rozmiarami mniejsza, a sprzęty uboższe. Dalej znajduje się biała izba – świetnica. Oba pomieszczenia ogrzewał jeden piec, a obok drzwi znajduje się niewielki otwór, aby oświetlić je jedną lampą. W białej izbie na żerdkach w pobliżu pieca widzimy świąteczne ubranie, a na ścianie listwę (rodzaj długiej półki) z obrazami malowanymi na szkle i ozdobnymi naczyniami. Na uwagę zasługuje ustawiona pod oknem drewniana malowana skrzynia wianna, jaka wchodziła w skład posagu panny młodej. Dziewczyna gromadziła w niej swoje wiano, czyli najczęściej świąteczne koszule, halki, spódnice, zapaski, chusty, prawdziwe korale, płótno domowej roboty, czasem haftowane obrusy. Podczas uroczystej i barwnej przeprowadzki do domu męża otwierano wieko skrzyni, by wszyscy (a zwłaszcza sąsiedzi), mogli zobaczyć zgromadzony posag. Skrzynie wianne znajdowały się w każdej chałupie, często przekazywane były z matki na córkę przez kilka pokoleń. Były bogato malowane w różne wzory geometryczno-kwiatowe, nieraz posiadały rozmaite skrytki, były zamykane na klucz, traktowano je niczym domowe sejfy. Obok skrzyni, pod oknami stoi zaś zygielek – ława z ruchomym oparciem, mogący służyć także za miejsce do spania.