Następna izba - biała, z drewnianą podłogą pełniła dawniej rolę odświętnego, gościnnego i sypialnego wnętrza. Ogrzewano ją piecem, tzw. kympą, którego otwarta część znajdowała się w czarnej izbie, dzięki czemu pozostawało wolne od dymu. Znajdują się tutaj zdobione meble i sprzęty, mówiące o zamożności właścicieli, ale także świadczące o poczuciu estetyki. Widzimy między innymi sekretarzyk z różnymi pismami oraz długą półkę z obrazami na szkle, które znajdowały się praktycznie w każdej chałupie góralskiej. Stoi tu także łóżko, a pod ścianą ława z ruchomym oparciem – zygielek, mogący służyć także za miejsce do spania. Najważniejszym meblem jest jednak drewniany stół z intarsjowanym blatem stojącym na profilowanych, masywnych nogach. Przy stołach takich jak ten podejmowano ważnych gości, przy nich spożywano świąteczne posiłki – wieczerzę wigilijną i śniadanie wielkanocne, na co dzień zaś, zwykle przykryte obrusem, stanowiły tzw. święty kąt w domu, miejsce poświęcone sacrum. Nie pozostawiano na nich żadnych sprzętów codziennych, a jedynie ozdoby bądź dewocjonalia. Małe pomieszczenie z tyłu to komora, w której przechowywano rozmaite sprzęty oraz odzienie.