Nazywany dawniej trakiem, bądź po prostu piłą. Został przeniesiony do skansenu z podhalańskiej Łopusznej. Jest to długi pomost z dranicowym zadaszeniem, z jednej strony obity deskami. Widoczny mechanizm napędzany był za pomocą małego koła wodnego tzw. wałaski, którą poruszała woda spadająca ze znacznej wysokości, doprowadzona poprzez specjalną przykopę i złoby. Dzięki zastosowaniu przekładni umieszczona na ramie pionowo piła poruszała się z dołu do góry. Drugie, nieco większe koło wodne wprawiało w ruch wózek, na którym umieszczano drewno przeznaczone do przecięcia. Tartak służył do przecierania bali drzewnych na połówki, płazy, które stanowiły kiedyś główny budulec. Pozostałą część prac tracze wykonywali ręcznie, przy użyciu rozmaitych narzędzi, różnych rodzajów toporów i siekier.