Datowanie: początek XX w.

W chałupie wójta Myjaka z Zagorzyna znajduje się ciekawa butelka wykonana z białego, nieprzezroczystego szkła. Butelka ma wąską szyjkę i rozszerza się ku dołowi. W centralnej części widnieje napis Baczewski, a powyżej niego monogram firmy oraz data 1782. To właśnie wtedy firma Baczewski rozpoczęła swoją działalność, będąc wówczas najstarszym polskim producentem alkoholu. Pierwsza wytwórnia powstała na wsi Zniesienie, leżącej wówczas na przedmieściach Lwowa. Już w latach 30. XX wieku firma dysponowała urządzeniami najnowszej generacji, które umożliwiały produkcję alkoholu wyróżniającego się pod kątem jakości i walorów smakowych. W 1876 roku rodzinny biznes alkoholowy otrzymał tytuł Cesarsko-Królewskiego Dostawcy Dworu i prawo do wykorzystywania wizerunku dwugłowego orła, znajdującego się w godle Imperium Habsburgów.

Wyroby Baczewskiego coraz częściej pojawiały się na międzynarodowych targach i wystawach, gdzie zdobywały cenne nagrody. W 1885 roku na czele fabryki stanął Józef Adam Baczewski, którego inicjały do dzisiaj widnieją w logotypie firmy. Właściciel bardzo dbał nie tylko o smak, ale też jakość estetyczną produktów, dlatego przykładał bardzo dużą wagę do wyglądu butelek. Ich ciekawy kształt oraz atrakcyjne wizualnie etykiety stały się bardzo rozpoznawalne i nagradzane podczas międzynarodowych konkursów.

Po I wojnie światowej wytwórnia zaczęła się bardzo mocno rozrastać i w okresie międzywojennym stała się największym eksporterem wódki i likierów w Polsce oraz zajęła czołową pozycję na rynku europejskim. W 1925 roku, na londyńskiej wystawie spirytusowej, Baczewski zdobył wszelkie możliwe nagrody. Wyroby zaczęły być importowane drogą powietrzną oraz morską, trafiając do coraz to szerszego grona odbiorców w Europie, Ameryce i Australii. Wieża reklamowa Baczewskich, zbudowana na terenach targowych w 1926 roku, posłużyła za maszt antenowy pierwszej lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia.

Niestety, już na samym początku II wojny światowej Luftwaffe zbombardowało zarówno fabrykę na Zniesieniu, jak i magazyn na Zamarstynowie, co doprowadziło do rozgrabienia i likwidacji firmy. Dopiero w 1958 roku, potomkowie założycieli odzyskali prawa do znaku firmowego i wznowili produkcję w wiedeńskim oddziale firmy, bazując na ocalonych recepturach. Głównym odbiorcą alkoholi ze Lwowa stały się Stany Zjednoczone. W 2011 roku, po 72 latach emigracji, firma powróciła do Polski i kontynuuje tradycyjne działania przodków.

Justyna Stasiek-Harabin