Stara Synagoga, zbudowana ok. 1485 r., była najważniejszą synagogą gminy żydowskiej na Kazimierzu, ośrodkiem życia religijnego, władzy administracyjnej starszyzny kahalnej i władzy sądowniczej kahalnego rabina. W przedsionku synagogi gromadziła się starszyzna na obrady, poborcy inkasowali podatki, toczyły się rozprawy sądowe, a skazani odbywali karę pręgierza. Po zbudowaniu przy synagodze w 2 połowie XVI w.  osobnego domu kahalnego rola przedsionka uległa ograniczeniu. W czasie nabożeństw modlili się w nim ubodzy członkowie gminy, których nie było stać na opłacenie własnego miejsca w głównej sali synagogi. W rogu przedsionka na trójstopniowym podwyższeniu znajduje się kamienna cembrowina studni, z której czerpano wodę do rytualnego obmywania rąk przed wejściem do sali modlitw. W XVI w. wejście do synagogi mężczyzn zostało obramione reprezentacyjnym portalem. Umieszczono na nim odpowiedni dla tego miejsca werset Psalmu 118: Ta jest brama Boga, sprawiedliwi przez nią wchodzić będą. W ościeży otworu wejścia znajduje się relikt kamiennej skarbony na jałmużnę z datą 1550 r, przypominającą o renesansowej przebudowie synagogi przez architekta z Florencji Mateusza Gucciego.