W synagodze Starej zachowały się jedynie niewielkie fragmenty polichromii ściennej z wieku XVI i z 1 połowy wieku XVII. Znajdują się one głównie w południowej modlitewni dla kobiet. Relikty malowideł na ścianie zachodniej przedstawiają gałązki z listkami, owocami i kwiatami, malowane czarnym konturem, miejscami podkolorowanym plamą ugrową i różu angielskiego, na jasnym lub ciemno-szarym tle. Na ścianie północnej, sąsiadującej z modlitewnią mężczyzn zachowały się dwa relikty malowideł z resztkami napisów hebrajskich i ornamentu roślinnego, obramione pasami geometrycznego ornamentu, przypominającego dekoracje typograficzne. Dwa drobne fragmenty polichromii zachowały się także na północnej ścianie modlitewni mężczyzn. Są to kiście winogron malowane czarnym konturem na szarym tle. Modlitewnia powstała w 2 poł. XVI w. Została dostawiona do hali synagogi przy wschodnim odcinku jej południowej elewacji, a więc w miejscu pierwotnej wieży, która uległa zniszczeniu podczas pożaru synagogi przed 1550 r. Prowadziło do niej osobne wejście, umieszczone asymetrycznie w ścianie zachodniej. Otrzymała ona sklepienie kolebkowe z lunetami. Z synagogą mężczyzn łączyły ją tylko dwa niskie, okratowane okna.