Dlaczego przeniesiono kościół? Świątynia bez większych szkód przetrwała wojenne czasy w XX wieku. Ale po powstaniu zapory w Rożnowie i spiętrzeniu wód Dunajca, znalazła się zbyt blisko brzegu Jeziora Rożnowskiego. Po częstych podtopieniach, protestach mieszkańców ratujących świątynię i cenne wyposażenie, przeciągających się rozmowach z dyrekcją elektrowni, w 1960 roku zawarto ugodę. W latach 1980–1982 kościół rozebrano i zrekonstruowano na kamiennym fundamencie w pobliskiej, wyżej położonej wsi Tabaszowa, w której w 1989 roku utworzono parafię. Duża wieża została przebudowana i dostosowana architektonicznie do starej XVIII-wiecznej małej wieży kościoła. W podziemiu, pod prezbiterium znajduje się sala katechetyczna.

To budowla drewniana, zrębowa o ścianach oszalowanych pionowymi deskami. Składa się z nawy i węższego, zamkniętego prostą ścianą, prostokątnego prezbiterium z dwiema zakrystiami po bokach. Wnętrze kryją stropy płaskie, ściany zdobi ornamentalno-figuralna polichromia z 1895 roku, dzieło Adolfa Gucwy. Rokokowe ołtarze pochodzą z XVIII wieku, w ołtarzu widnieje barokowy obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVIII wieku i wizerunek świętego Mikołaja z końca XIX wieku. Poza tym obrazy z XVIII i XIX wieku, w tym Matka Boska Różańcowa z 1866 roku, dzieło Stachowicza, oraz z XVIII wieku: barokowy krucyfiks, rokokowa ambona i kamienna chrzcielnica o cechach ludowego baroku. Organy z 1850 roku wykonano w Starym Sączu. Obok kościoła znajduje się wolnostojąca, słupowa dzwonnica sprzed 1841 roku.

Świątynia leży na Szlaku Architektury Drewnianej.