Dwór w 1752 roku wzniesiony przez właścicieli wsi Wielogłowskich, od 1821 roku wielokrotnie przechodził z rąk do rąk. Po II wojnie światowej, gdy wysiedlono jego ostatnią właścicielkę, umieszczono w nim urząd gromadzki, szkołę i ośrodek wypoczynkowy. W latach 50. i 70. XX wieku budynek remontowano. Na początku XX wieku zaniedbany dwór odzyskali spadkobiercy i sprzedali go w 2002 roku. W ostatnich latach wymieniono dach i odnowiono elewację dworku, zagospodarowano też teren wokół niego.

Parterowy dwór drewniano-murowany o konstrukcji zrębowej, ma piękną sylwetkę, harmonijne proporcje i malowniczą bryłę. Zbudowano go na planie prostokątna, otynkowano, pobielono i nakryto wysokim, czterospadowym dachem gontowym. Dworek ma symetryczny, osiowy układ podkreślony niskim, czterokolumnowym gankiem z trójkątnym szczytem od frontu, facjatą od tyłu oraz czterema parterowymi alkierzykami na narożach. Jest on cennym przykład klasycznej architektury dworkowej z XVII wieku. We wnętrzu zachowały się jedynie drzwi z profilowanymi płycinami i ozdobnymi okuciami oraz dwa dwukondygnacyjne piece zdobione sztukaterią.

Dwór otacza piękny, stary park z brzozową aleją dojazdową. Stoi w nim murowana kaplica z XVIII wieku z kamiennym portalem i żelaznymi drzwiami z XIII wieku, wybudowana na mogile Arian, wymordowanych tu w 1620 roku w czasie napadu przez chłopów z okolicznych wsi. W pobliżu z dawnego zboru ariańskiego z lat 1560–1580, wzniesionego przez Marcina Rogowskiego, zachowała się sklepiona piwnica.

Przestronne klimatyczne wnętrza przenoszą gości w niezwykłą atmosferę dawnych, sarmackich czasów. Odbywają się tu imprezy i eventy, seanse filmowe, koncerty i konferencje. Latem imprezy organizowane są na zewnątrz w otoczeniu natury.