Opera Tosca opowiada historię o miłości, zdradzie i rozczarowaniu. Tosca, kierowana najszczerszą miłością do swego wybranka, nieświadomie sprowadza na siebie i na niego zgubę i niezależnie od siły charakteru, odwagi towarzyszącej podjętym decyzjom i szlachetności intencji, staje się zarazem winowajcą jak i ofiarą. Zabija ale i sama ginie.

Akcja rozgrywa się w Rzymie w czerwcu 1800 roku. Opera opisuje historię kochanków: malarza – Mario Cavaradossiego i śpiewaczki - Toski, którzy zostają wplątani w konflikt polityczny pomiędzy zbiegiem a zarazem przyjacielem wybranka Toski – Cesare  Angelottim a prefektem policji. Angelotti po ucieczce z więzienia skrywa się w kościele ale jest zauważony przez malarza, ukochanego Toski, który ostatecznie ofiaruje mu pomoc. W kościele pojawia się Tosca, która jest zazdrosna o malowaną przez  Cavaradossiego  Marię Magdalenę, łudząco przypominającą  hrabinę Attavanti. Mario odprawia ją aby nie narazić Angelottiego, którego ostatecznie  ukrywa w swoim ogrodzie, w studni. Tymczasem do kościoła przybywa baron Scarpia, prefekt policji rzymskiej, w celu przeszukania świątyni i znalezienia zbiega. Znajduje jedynie wachlarz z herbem Attavanti, który pokazuje Tosce w celu rozbicia jej związku, gdyż sam jej pożąda. Każe śledzić dziewczynę, która zmierza do domu ukochanego, aby się z nim rozmówić. Wtedy pojmuje Cavaradossiego. Scarpia torturuje Mario i wzywa Toscę, licząc na to, że ta słysząc jęki ukochanego zdradzi miejsce przebywania uciekiniera, co staje się faktem. Cavaradossi nie może znieść zdrady ukochanej. Scarpia proponuje Tosce układ, że daruje życie Cavaradossiego w zamian za jej cnotę. Zrozpaczona Tosca, nie wie co ma czynić. W międzyczasie dowiaduje się, że Angelotti popełnił samobójstwo. Mimo wstydu i pełnej świadomości, Tosca zgadza się na warunki. Scarpia wydaje rozkaz pozorowanej egzekucji, po czym wypisuje przepustkę na wyjazd z Rzymu. W momencie gdy Scarpia obejmuje śpiewaczkę, ona atakuje go nożem. Upewniając się, że nie żyje, zabiera mu przepustkę. Jakże błędnym jest jej myślenie o wspólnym wyjeździe z ukochanym z Rzymu. Widząc zabitego Mario, sama popełnia samobójstwo, skacząc w przepaść.

Całość dramatu podsyca niezwykła muzyka Pucciniego, muzycznie portretująca całą skalę wydarzeń na scenie, pełna skrajności  poprzez przechodzenie z cichej muzyki do bardzo głośnej. Zestawienie belcanta z krzykiem, szeptu z dramatycznymi partiami solowymi, miłości ze śmiercią. Kontrast ten dowodzi umiejętnościom Pucciniego do wypowiadania się nie tylko w języku brutalności, ale i delikatności. W operze zachwycają również dwie przepiękne arie w wykonaniu  głównych  bohaterów –  Vissi d’arte Florii Toski i E lucevan le stelle Mario Cavaradossiego.

Światowa prapremiera Toski odbyła się w Rzymie 14 stycznia 1900 roku w Teatro Costanzi pod dyrekcją Leopolda Mugnonego. Opera spotkała się z pozytywnym odbiorem u krytyków. Tosca jest jedną z najczęściej wystawianych oper na świecie i była wielokrotnie ekranizowana. Autorami włoskiego libretta są Luigi Illica i Giuseppe Giacosa. Sztukę napisał francuski dramatopisarz Victorien Sardou. Bohaterów na przestrzeni lat grali m.in. Anna Magnani, Tito Gobbi, Michel Simon, Rossano Brazzi i Angela Gheorghiu.

Tym razem w rolę Toski wcieli się zjawiskowa sopranistka Lise Davidsen, w porywającej produkcji Davida McVicara. Tenor Freddie De Tommaso debiutuje w Met jako kochanek Toski, Cavaradossi, a baryton Quinn Kelsey wciela się w sadystycznego prefekta policji rzymskiej, Scarpię.

Twórcy: Xian Zhang (dyrygentka), David David (reżyseria), John Macfarlane (scenografia i kostiumy), David Finn (światło), Leah Hausman (reżyserka ruchu scenicznego). Maestra Xian Zhang dyryguje orkiestrą Met, która wykona jedne z najbardziej znanych melodii Pucciniego.

Premiera w The Metropolitan Opera w Nowym Jorku odbyła się 4 lutego 1901 roku.