Drewniany krzyż ustawiono 17 marca 1957 roku na placu, gdzie miał stanąć pierwszy w Nowej Hucie kościół. Miejsce to, u zbiegu ówczesnych ulic Marksa i Majakowskiego, poświęcił administrator apostolski diecezji krakowskiej, biskup Eugeniusz Baziak. Komunistyczne władze nie dotrzymały jednak obietnicy wzniesienia kościoła i postanowiły zbudować na tym miejscu szkołę. Pozwolenie na budowę cofnięto, a krzyż polecono usunąć. 27 kwietnia 1960 r. wjechały na plac koparki, by wykopać krzyż. Doszło do rozruchów i walk między milicją a mieszkańcami, którzy wystąpili w jego obronie. Sprzeciw przeciwko usunięcia symbolu religijnego przeistoczył się w walkę w obronie wolności wyznania, a szerzej w obronie wolności i godności człowieka. Obrona krzyża nowohuckiego była również istotnym momentem dla tożsamości dzielnicy i poczucia wspólnoty lokalnej. Wydarzenia te wpisały się w długie i trudne starania o budowę kościoła w Nowej Hucie i były pierwszym sprzeciwem mieszkańców „modelowego miasta socjalistycznego“ wobec aparatu komunistycznej władzy. Mieszkańcy Nowej Huty przestali być biernym przedmiotem, lecz ukazali się jako aktywna i samostanowiąca wspólnota walcząca o swoja podmiotowość, potrzeby i prawa. W 2020 roku obchodzona będzie również 100. rocznica urodzin Karola Wojtyły, który jako biskup wspierał nowohucian w staraniach o budowę kościoła na terenie dzielnicy. Wieloletnia walka mieszkańców o wzniesienie kościoła w Nowej Hucie, zakończyła się po dwudziestu latach od postawienia krzyża na os. Teatralnym. 15 maja 1977 roku kardynał Karol Wojtyła, już jako metropolita krakowski, konsekrował kościół Matki Bożej Królowej Polski w Bieńczycach, nazywany potocznie Arką Pana. Wystawie towarzyszy konkurs dla szkół średnich, który przeprowadzony zostanie jesienią tego roku. Wystawa została udostępniona online: http://www.krzyznowohucki.muzeumkrakowa.pl/ Kurator wystawy: Bartosz Arkuszewski