W 1678 roku do Kościoła świętej Marii Magdaleny dobudowano wieżę oraz część nawy. W tej formie świątynia przetrwała do dziś. Świątynia jest budowlą drewnianą, jednonawową. Budynek jest pokryty gontem. Ma dach jednokalenicowy, dwuspadowy. Na środku dachu kościoła znajduje się mała wieża – tak zwana sygnaturka. Wieżę główną, krytą tradycyjnym gontem, zwieńcza barokowy hełm cebulasty z latarnią. Wnętrze kościoła zdobi polichromia o cechach barokowych oraz późnobarokowych. W ołtarzu głównym umieszczone są drewniane figury przedstawiające świętą Marię Magdalenę oraz apostołów Piotra i Pawła. Na ścianach znajdują się stacje Drogi Krzyżowej z XVII wieku. Na belce tęczowej umieszczony jest krucyfiks i wycięte z desek barokowe postaci Matki Boskiej i świętego Jana z XVII wieku. Warta uwagi jest również chrzcielnica ścienna z XVII wieku.