Pierwsza wzmianka o Łomnicy pochodzi z dokumentów królewskich Kazimierza Wielkiego i wynika z nich, że wieś ta była lokowana wcześniej niż pobliskie miasto Piwniczna-Zdrój. Była wsią królewską, założoną przez Kazimierza Wielkiego oraz wsią graniczną, gdyż oddzielała wsie polskie od łemkowskich (wołosko-ruskich).

Łomnica jest również miejscowością uzdrowiskową, ponieważ na jej  terenie wybija kilka źródeł wody mineralnej. Jako uzdrowisko rozwijała się krótko, gdyż tylko w latach 1910-1934. W 1924 roku utworzono w willi doktora Ziarki dom kąpielowy, a cztery lata później małe łazienki z kąpielami borowinowymi i mineralnymi. W roku 1934 okolicę nawiedziła powódź, która zniszczyła infrastrukturę uzdrowiskową. Nie została ona odbudowana. W Łomnicy-Zdrój można znaleźć 11 źródeł i są to głównie szczawy, czyli tak zwane "kwaśne wody". Zagospodarowane ujęcia wód to, np. Zdrój Stefan (wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowa woda), czy Zdrój Łomniczanka. Można z nich pić wodę bez obaw, a pomarańczowy osad to żelazne minerały zawarte w wodzie. 

Położenie Łomnicy jest bardzo atrakcyjne dla turystów, ponieważ graniczy ona między innymi z Piwniczną i Wierchomlą Wielką. Dzięki temu łatwo jest dojechać do sąsiednich miejscowości oraz korzystać z licznych atrakcji przygotowanych dla turystów. Oprócz tego Łomnica graniczy ze Słowacją, co stanowi dodatkowy walor dla zwiedzających. Łomnica jest wsią, z której rozpoczyna się wiele szlaków turystycznych. Stąd można wyruszyć ciekawymi krajobrazowo szlakami na Kicarz, Łabowską Halę, Czarci Wierch, czy też Parchowatkę. Przepiękne widoki będą się z nich rozpościerać na Tatry i Pieniny oraz na Beskid Sądecki. Zwiedzając Łomnicę nie można pominąć jej dwóch bardzo ważnych pomników przyrody. Są to wodospad na przepływającym przez wieś potoku Łomniczanka oraz skałka piaskowca "Łomniczanka". Od 1998 roku skałka znajduje się pod ochroną i ma status pomnika przyrody.