Lubomir jest najwyższym szczytem Pasma Lubomira i Łysiny i znajduje się na jego wschodnim końcu; jego południowo-wschodnie stoki opadają do Przełęczy Jaworzyce. Wierzchołek Lubomira jest całkowicie zalesiony, więc pozbawiony jest widoków. W 1922 roku na szczycie Lubomira (wówczas Łysiny) wybudowano, z inicjatywy prof. Tadeusza Banachiewicza, niewielkie obserwatorium astronomiczne. Podczas wojny Pasmo Lubomira i Łysiny było miejscem stacjonowania oddziałów partyzanckich. W ramach represji obserwatorium wraz ze znajdującym się obok budynkiem mieszkalnym zostało przez Niemców spalone we wrześniu 1944 roku. W 2007 roku obserwatorium odbudowano, nadając mu imię profesora Tadeusza Banachiewicza.

Na Lubomir można wyjść czerwonym szlakiem ze schroniska PTTK na Kudłaczach; w 1 godzinę i 15 minut dotrzemy na sam szczyt. Od schroniska wychodzi też szlak czarny, który łączy się z czerwonym przy rozwidleniu Pod Łysiną. Alternatywą jest najkrótszy ze szlaków na Lubomir – czerwony szlak wiodący z Przełęczy Jaworzyce, który liczy sobie niespełna 3 kilometry i jest częścią Małego Szlaku Beskidzkiego.