Kościół w Lanckoronie ufundowany został przez króla Kazimierza Wielkiego w 1336 roku pod zamkiem znajdującym się na Górze Lanckorońskiej. Niestety, z ówczesnej gotyckiej budowli zachowały się tylko mury magistralne z przyporami. Kościół był bowiem wielokrotnie przebudowywany. Pierwsza przebudowa miała miejsc w XVI wieku. Konsekracja kościoła miała miejsce 29 września 1649 roku.  W czasie potopu szwedzkiego świątynia uległa jednak zniszczeniu. W 1712 roku do nawy dobudowano Kaplicę Różańcową z barokowym ołtarzem i obrazem Wojciecha Eijasza, przedstawiającym Matkę Bożą z Dzieciątkiem. W wyniku podpalenia przez Moskali podczas konfederacji barskiej świątynia znów została zniszczona. W XIX wieku, w zachodniej części budynku, zastąpiono drewnianą wieżę murowaną. Po tej przebudowie w roku 1894 nastąpiło poświęcenie kościoła. W kolejnych latach miała miejsce budowa ogrodzenia oraz gruntowna restauracja kościoła. W minionym stuleciu kościół doczekał się odnowienia elewacji i naprawy pokrycia dachowego.

Wewnątrz świątyni na uwagę zasługuje późnorenesansowy ołtarz główny z obrazem Chrzest Chrystusa, chrzcielnica oraz Kaplica Różańcowa, w której znajduje się barokowy ołtarz z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem. Na zewnątrz na ścianie prezbiterium w zeszłym stuleciu powstało malowidło z przedstawieniem Golgoty.

Kościół znajduje się w centrum miejscowości. Warto go odwiedzić, spacerując po uroczych lanckorońskich uliczkach.