Pierwsza wzmianka o ratuszu pochodzi z 1608 roku. Istniał wtedy budynek drewniany, który spłonął w latach 50. XVII wieku, podczas napadu na miasto księcia Siedmiogrodu Jerzego II Rakoczego. Pod koniec XIX wieku stał już ratusz murowany, piętrowy, powstały z połączenia trzech kamieniczek z różnych okresów – z dwóch domów dziedziców miasta i karczmy. Część pomieszczeń pod koniec XIX wieku zaadaptowana była na sale lekcyjne dla szkoły żeńskiej i męskiej. Z kolei w najstarszej z kamienic z lat 1780 – 1790 mieściła się apteka, w której Ignacy Łukasiewicz w latach 1853 – 1858 prowadził swoje doświadczenia. Jej śladem jest znajdujący się w holu ratusza fresk greckiej bogini zdrowia Hygiei, patronki aptekarstwa oraz okolicznościowy portal upamiętniający działalność Ignacego Łukaszewicza. Replikę pierwszej na świecie wynalezionej przez Łukasiewicza ulicznej lampy naftowej umieszczono na frontonie budynku. W głębi holu stoi pomnik księdza Bronisława Świeykowskiego, szambelana papieskiego i komisarycznego burmistrza Gorlic z czasów pierwszej wojny światowej, projektu Zdzisława Tohla z 1995 roku, odsłonięty w osiemdziesiąta rocznicę bitwy pod Gorlicami – ratusz jako jeden z nielicznych budynków w mieście ucierpiał, ale ocalał podczas bitwy, a podczas jego remontu w 2023 roku w murach budynku odnaleziono odłamek pocisku artyleryjskiego z I wojny światowej. Obecny wygląd Ratusz zawdzięcza kilku przebudowom. Wysoką wieżę zegarową dobudowano po pierwszej wojnie światowej, według projektu inżyniera Józefa Baruta, architekta miejskiego i historyka Gorlic. Dziś w ratuszu mieści się Urząd Miejski.