Jeszcze przed wybuchem I wojny światowej nadano ulicy nazwę Eliasza Goldhammera, dla upamiętnienia znakomitej postaci wiceburmistrza Tarnowa, prawnika, społecznika i samorządowca. Pod koniec XIX wieku na ulicy Goldhammera zaczęły się inwestycje budowlane. Dzięki temu ukształtowała się ona jako główna i reprezentacyjna ulica Nowej Dzielnicy Żydowskiej. Znajdowały się tu liczne biura, fabryczka ubrań, ochronka żydowska, sklepiki oraz miejsca modlitw i nauki religijnej. Wówczas ulica ta stanowiła centrum życia gospodarczego, kulturalnego i religijnego tarnowskich Żydów. Pod numerem trzecim znajdował się słynny Hotel Hermana Soldingera – chyba najbardziej luksusowy w mieście. W kamienicy numer pięć swoją siedzibę miało Żydowskie Towarzystwo Kredytowe. Ślady tamtego Tarnowa widać na ścianie kamienicy z numerem sześć – zachowały się fragmenty reklamujące różne przysmaki, zapisane w języku polskim i jidysz. W okresie powojennym w dawnym Hotelu Soldingera znajdowała się gmina żydowska, a pod numerem pierwszym działał ostatni w Tarnowie, istniejący do 1993 roku, żydowski dom modlitwy.