Muzeum powstało w 1963 roku i mieści się w dwóch salach kompleksu budynków, w których przytulisko dla bezdomnych prowadził Adam Chmielowski, znany później jako brat Albert Chmielowski. W muzeum można oglądać dzieła malarskie brata Alberta, obrazy przyjaciół brata Alberta, a także zbiór dzieł malarskich brata Alberta Piotra Koczaja.

Oprócz sztuki, w muzeum można oglądać drobne pamiątki związane ze świętym bratem Albertem. Wśród kilkunastu obrazów dostępnych do zwiedzania są na przykład Amazonka, Dama z listem, Mnich na cmentarzu, Roraty, Kameduła w celi. Tutaj można też zobaczyć najsłynniejszy portret brata Alberta namalowany przez Leona Wyczółkowskiego.

Adam Chmielowski urodził się w 1845 roku w Igołomi. Edukację rozpoczął w Korpusie Kadetów, a następnie uczył się w Gimnazjum Realnym Jana Pankiewicza. W 1861 roku podjął studia w Instytucie Politechnicznym i Rolniczo-Leśnym w Nowej Aleksandrii (Puławy). Walczył w powstaniu styczniowym, w którym stracił nogę i dostał się do niewoli. Dzięki staraniu rodziny wydostał się z niewoli i wyjechał do Paryża. Powrócił do Warszawy, gdzie rozpoczął studia malarskie. Naukę kontynuował m.in. w Gandawie, później w Monachium, gdzie zaprzyjaźnił się z wieloma artystami. Dorobek artystyczny Adama Chmielowskiego to 61 obrazów olejnych, 22 akwarele i 15 rysunków. Do najbardziej znanych prac należą m.in. Po pojedynku, Dziewczynka z pieskiem, Cmentarz, Dama z listem, Powstaniec na koniu, Wizja św. Małgorzaty, Zachód słońca, Amazonka. W 1880 wstąpił do zakonu jezuitów. Po roku zrezygnował, jednak później wstąpił do Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Założył zakon albertynów (1888 rok) i albertynek (1891 rok). Zaangażował się w opiekę nad nędzarzami i bezdomnymi. Zmarł w 1916 roku. W 1983 roku Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym, a w 1989 roku świętym.