Budynek wzniesiono zapewne, jak wskazuje data na belce stropowej, w 1699 roku. Parterowy, drewniany, z belek modrzewiowych, konstrukcji zrębowej, zbudowany został na planie prostokąta. Przed wejściem znajduje się ganek oparty na kolumnach, dobudowany w XIX wieku. Na jednej z wewnętrznych ścian zachował się pejzaż z fragmentem małomiasteczkowego rynku i kościołem na pierwszym planie. Malowidło pochodzi z końca XVII wieku. W 1926 roku budynek został powiększony o skrzydło mieszkalne.

Po II wojnie światowej staraniem ówczesnego proboszcza w jednym z pomieszczeń powstał zaczątek dzisiejszego Muzeum Parafialnego, w którym zaczęto gromadzić eksponaty z kościołów, cerkwi i kapliczek, często uratowane z pożogi wojennej. Dziś w muzeum eksponowane są obrazy gotyckie z kościoła świętego Bernardyna, ikony cerkiewne oraz zabytki sztuki ludowej. Szczególnie cenne są: gotycki obraz świętej Zofii z córkami z 1450 roku oraz późnogotycki obraz Świętej Rodziny z 1500 roku.  

Obok plebanii widoczne są fundamenty XV-wiecznego kościoła świętego Bernarda, spalonego podczas działań wojennych w zimie 1945 roku.

Obiekt znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej.