Pierwotny dwór wieżowy, czyli kamienica, wybudowany został na planie zbliżonym do kwadratu. Na parterze cztery przesklepione kolebkowo pomieszczenia, na piętrze cztery pokoje. Podczas dobudowy wschodniej części w latach 80. XIX wieku, dawny dom został stylistycznie ujednolicony z nową częścią. Nakryty dachem łamanym z okapami. Od zachodu przylega do niego niewielka przybudówka, mieszcząca klatkę schodową. Przykryty jest dachem mansardowym z lukarnami, kryty dachówką. Od północy pałac posiada balkon wsparty na czterech kolumnach. 

Wokół dworu rozciąga się piękny naturalistyczny park krajobrazowy. Znajdują się tu zabytkowe graby, modrzewie i dęby. Jeden z nich to ponad 600-letni dąb (uschnięty z zakonserwowanym pniem) nazwany na pamiątkę częstych odwiedzin autora „Wesela” - „Dębem Wyspiańskiego”. W skład całego kompleksu wchodzi: dwór, park, spichlerz, stodoła, stajnie oraz młyn.

W posiadłości bywali na zaproszenie ówczesnego gospodarza Edwarda Brudzewskiego (polski ziemianin, uczestnik powstania styczniowego), czołowi młodopolscy artyści ze Stanisławem Wyspiańskim na czele.

Obiekt jest wpisany do rejestru zabytków województwa małopolskiego.