Simeon Genew jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej oraz wykładowcą rysunku i kompozycji oraz malarstwa cyfrowego na uniwersytecie SWPS w Krakowie. Jest także prezesem Krakowskiego Stowarzyszenia Komiksowego.

Wystawa składa się z 20 obrazów, wykonanych techniką akryl na płótnie. Każdy obraz opatrzony jest kodem QR, umieszczonym na tabliczce z tytułem. Po zeskanowaniu kodu na urządzeniu odbiorcy odtwarzany jest plik audio – krótka forma prozatorska (ang. drabble), tematycznie związana z obrazem.

O wystawie w następujący sposób wypowiedział się Dr hab. Wojciech Birek, prof. UR Uniwersytetu Rzeszowskiego:

Nominalnym patronem wystawy i źródłem inspiracji przywołanym przez autora jest twórczość i wyobraźnia krakowskiego mistrza gatunku, Stanisława Lema, ale przywołanych w obrazach kontekstów jest o wiele więcej. Mechaniczno-architektoniczne formy – pojazdy czy urządzenia, unoszące się nad lub rozrzucone na powierzchni tytułowej Planety Mroku, stylistyką i techniką wykonania przywołują skojarzenia z plastyczną, komiksową i scenograficzną twórczością klasyka komiksu światowego, Jeana Girauda „Moebiusa”, a w ślad za tym – z komiksowymi opowieściami w stylu „space opera”, kultowymi animacjami jak choćby animowana antologia „Heavy Metal” czy arcydziełami kina science fiction. Pustynna planeta, nawiedzana przez tajemnicze, szybujące w niej konstrukcje, zimna poświata odległej gwiazdy i ciepły, oranżowy blask wydobywający się z pojazdów i urządzeń jako oznaka życia (lub przynajmniej funkcjonowania) – wszystko to składa się na specyficznie poetycki klimat cyklu Simeona Genewa.

Malarskie przestawienia zostają spójnie dopełnione nastrojowymi tekstami Rafała Cywickiego, które wzbogacają enigmatyczne obrazy o elementy, strzępy opowieści, bardziej sugerujące niż przywołujące konkretne zdarzenia, ale wystarczające do pobudzenia wyobraźni odbiorcy, zdolnej ożywić je, wypełnić choćby śladową akcją i wyświetlić na ich wewnętrznych, mentalnych ekranach.

Projekt „Planeta Mroku...” zarówno pod względem technologicznym, jak i merytorycznym, ma szanse stać się wydarzeniem artystycznym, jednoczącym różne typy odbioru i grupy odbiorców: integralne połączenie tradycyjnych form ekspozycji (prezentacja obrazów w galerii i papierowy katalog) z nowoczesnymi, cyfrowymi kanałami (prezentacje audiowizualne) zapewnia projektowi przedłużenie długości życia i rozszerzenie zasięgu. Projekt jest szczegółowo dopracowany technologicznie i oparty na wyraźnie zarysowanej, sugestywnej wizji artystycznej, która pozwoli uznać go za jedną z ciekawszych form uczczenia Lemowskiego jubileuszu, a zarazem wzbogacić tegoroczne życie kulturalne miasta (i nie tylko) o ze wszech miar interesującą, nowoczesną propozycję.