Dolina Kobylańska, istotnie różni się od doliny Będkowskiej, pomimo tego, że leży w bezpośrednim jej sąsiedztwie. Jest sporo krótsza (ok. 3 km długości) oraz prawie w ogóle nie zalesiona. Mamy tu za to na każdym kroku piękne formacje skalne, co stwarza wrażenie, iż cała dolina to skalny kanion. Dolina ta ma bogatą historię wspinaczkową i wielu polskich znanych taterników i alpinistów, tutaj rozpoczynało swoją historię ze wspinaczką. Charakteryzują ją wapienne skały o niezwykłych kształtach, strome ściany i postrzępione granie. Wyraźnie zaznacza się tutaj także próg tektoniczny o wysokości dochodzącej do 100 metrów, który stanowi granicę między Wyżyną Olkuską a Rowem Krzeszowickim; z jego wyniosłości roztaczają się szerokie widoki po Beskidy i Tatry. Dolina Kobylańska ma cztery kilometry i miejscami przypomina skalny kanion. To raj wspinaczkowy, tutaj trenowało wielu polskich taterników i alpinistów. Szkolili się także komandosi z „Czerwonych Beretów”. Dolinkę upodobali sobie także grotołazi, paralotniarze i szukający odpoczynku turyści. Przez bogatą zarówno krajobrazowo jak i przyrodniczo Dolinkę prowadzą szlaki pieszy i rowerowy.