Dolina Bolechowicka, mająca około 1,5 km długości, to mały cud natury. Wąski wąwóz o skalistych ścianach ciągnie się między Karniowicami a Bolechowicami w dolinkach podkrakowskich i jak magnes przyciąga amatorów skałkowej wspinaczki. W 1968 r. utworzono tu wprawdzie rezerwat przyrody, dopuszczono jednak tę formę sportu, pod warunkiem korzystania wyłącznie z zamocowanych już haków. Rezerwat, który otrzymał nazwę Wąwóz Bolechowicki, objął ochroną okolice charakterystycznego przesmyku, czyli potężnej bramy strzegącej wejścia do doliny, wraz z malowniczymi pobliskimi skałami wapiennymi z jaskiniami oraz zbiorowiska leśne i murawy kserotermiczne. Chronione są tu również stanowiska brzozy ojcowskiej, interesujące źródła krasowe i dwa niewielkie wodospady. Największe wrażenie robi sama brama – jej prawa strona, Filar Abazego, osiąga 30 m wysokości, lewa – filar Pokutników, jeszcze więcej, 35 m. Na Bramie Bolechowickiej trenowali najwybitniejsi polscy alpiniści i himalaiści, a dziś w ich ślady idą inni.