Krakowianie zawsze lubili tu spacerować. Patrząc na tak zwany Plan Kołłątajowski Krakowa z 1785 roku, można dostrzec, że niedaleko kościoła Reformatów znajdowało się miejsce z ogrodami, ale też piwiarniami. Na początku XIX wieku wytyczono tutaj pierwsze promenady, a dzięki wizji senatora profesora Feliksa Radwańskiego, zamieniały się one w zielony deptak, który miał służyć mieszkańcom i turystom. Z fortyfikacji ocalały Brama Floriańska, Barbakan i mury z basztami Pasamoników, Stolarską i Ciesielską. W kolejnych etapach prac, którymi po śmierci Radwańskiego zarządzał społecznik Florian Straszewski, obszar Plant Krakowskich, był obsadzany drzewami, wśród których sporo jest kasztanowców, lip, topoli i klonów. Pojawiły się trawniki, place zabaw, a w latach późniejszych lokale, pawilony koncertowe.

Kiedy w 1871 roku powstała Komisja Plantacyjna, zrodził się pomysł, by Planty Krakowskie stały się też galerią dla pomników. Powstało ich kilkadziesiąt. W 1874 roku ze składek obywateli Krakowa postawiono pierwszy na Plantach pomnik – Floriana Straszewskiego. U zbiegu ulic Sławkowskiej, Basztowej i Długiej dostrzeżemy pomnik autorstwa Tomasza Oskara Sosnowskiego przedstawiający Jadwigę i Władysława Jagiełłę. W okolicach Teatru imienia Juliusza Słowackiego postawiono popiersie pisarza, krytyka literackiego Michała Bałuckiego. Wśród drzew na Plantach można dziś obejrzeć także między innymi rzeźbę sowy, autorstwa Bronisława Chromego, pomnik Tadeusza Boya-Żeleńskiego, który wykonał Edward Krzak, rzeźbę Grażyny i Litawora Alfreda Dauna, czy pomnik fontannę przedstawiającą Fortepian Chopina, którą na podstawie projektu Marii Jaremy stworzyła Wanda Czełkowska. Stoi również pomnik Mikołaja Kopernika i po przeciwnej stronie posadzony w 1919 roku Dąb Wolności. 

Dzisiejsze Planty to osiem ogrodów, stylowe ławki i oświetlenie, miejsce do odpoczynku, rekreacji oraz nauki o historii Krakowa.